Fikir ve Sanat

Henüz yolun başında olan, düşüncelerine güvenmeyen yazarların yaptıkları en önemli hatalardan biri sistemli bir okuma yapmamalarından  kaynaklıdır. Belirli kitapları okumadan yazar olunmaz. Bunun için, beş önemli yazarın baş yapıtlarını okumakla bu serüvene  başlanabilir. Hangi ünlü yazara bakarsanız bakın hep bu okumuşluğun sonunda güzel ve kaliteli yapıtlar vermişlerdir.  Emin olun çoğu yazar ilk seferde istediği gibi yalın ve güçlü cümleler kuramaz. İyi yazarların önümüze gelen metinlerinin ilk halleri ile son halleri arasında inanamayacağınız kadar çok fark vardır.  Çünkü iyi yazarlar cümlelerine bakıp “Ulan ne yazdım ama be!” diye gururlanmak yerine onlarla sürekli didişirler. Öyle ki birçok yazar defalarca elden geçirdikten sonra yayınladığı yazılarında/kitaplarında bile kendince “ölümcül” hatalar bulur. Kimdir bu yazarlar peki? Önem sırası olmadan sayacak olursak; 1) Ahmet Haşim 2) Ahmet Hamdi Tanpınar 3)Sabahattin Ali 4) Peyami Safa 5)Refik Halit Karay Tabi bunlardan

Platon’un felsefi    düzlemi beş    kuram çerçevesinde şekillenir.    “Evrendoğum”, “İdealar”, “Bilgi”, “Ruhun ölümsüzlüğü” ve “Devlet”.    Bütün bu kuram ve düşünce birikimi bir tarafa, onun elli yıllık kuramsal yolculuğu sırasında bazı küçük boyutlu çalışmaları(makaleleri) yukarıda verilen sıralamanın ötesinde yer edinir ve    ondan sonra ve de öncesinde farklı coğrafyalardan yaşamış düşünürlerin de ilgisini çekmiş kavramlar çevresinde gelişmesi    dikkat çeker.     Platon’un “Faidros” başlıklı makalesi(eskilerin deyimiyle risalesi) bu türden çalışmaların başlıca yapıtlarındandır. Platon bu yapıtında belki de tüm Atina okulu mirasından farklı bir bakış açısını dener: aşkı tanımlar! Aşkı “bir çeşit yönelme, talep etmek” olarak görür ve ardından “aşkı bir ilahi cinnet durumu” olarak açıklar, “ruhsallığın    en üst katmanıdır ve ancak ruhunu yüceltenler bu cinnet aşamasına varabilmişler” der, ilave der: “çaresi    ise aşkta boğulmak    ve onun kıyısında yok olmaktır”.

Yevgemi Zamyetin  20 Ocak 1884 günü Lebedyan şehrinde, yoksul bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Müzisyen annesinin desteğiyle erken yaşta  okumaya başladı, 4 yaşında   Gogol  okuyordu. Liseyi bitirdikten sonra 1902 yılında Sankt – Petersburg Politeknik Enstitüsü Gemicilik Fakültesi’ne girdi. Staj süresince Sivastopol, Aşağı Novgorod, Odessa’da çalıştı. İstanbul, İzmir, Beyrut, Port-Said, Yafa, İskenderiye, Kudüs gibi birçok yeri gezdi. 1905 yılında Potemkin gemisindeki isyana tanık oldu. Peterburg’ a dönünce Bolşeviklere katıldı, tutuklandı, hapiste İngilizce öğrendi. Ebedi başarısı ilk kez 1908 yılında yayımlanan  Uyezdnoye  adlı kısa romanıyla elde etti. Edebiyatta Yeni Gerçeklik adını verdiği bir akımı savundu, grotesk gerçeküstücülüğün sınırlarında gezdi. 1916 yılında gemi inşaat çalışmaları için İngiltere’ye gitti. 1917’de döndükten sonra yayımladığı  Ostrovityane   ve  Lovetsçelovekov  gibi kısa romanları İngiltere izlenimlerine dayanır. Devrimden sonra edebiyat ala

Rabat (1937) doğumlu Fransız filozof  Alain Badiou , Ecole normale supêrieure’de (ENS) okudu;  Louis Althusser ’in öğrencisi oldu ve  Jacques Lacan ’ın seminerlerini takip etti. Akademik kariyerinin yanı sıra siyasal alandaki militan kişiliğiyle de tanındı. Fransız Genç Komünistler Birliği’nin önde gelen üyelerinden biri olan Badiou, dağılıncaya kadar da  L’ Organisation Politique  adlı örgüt içinde siyasal mücadelesini sürdürdü. ENS’de hocalık yaptı ve Paris’teki Uluslararası Felsefe Okulu’nda dersler verdi. 2008 küresel ekonomik krizinden sonra bütün dünyada büyük bir tanınırlığa ulaştı. Birçok roman, oyun ve deneme de kaleme aldı. Felsefenin büyük kurucularından, Platon günümüzde yaşaydı Devlet’i nasıl yazardı? Marksist- Komünist dünya görüşünün, Plâtoncu Komünizm’ in en büyük savunucularından olan Fransız Filozof  Alain Badiou,  Devlet ’i serbest bir şekilde çevirerek yazmıştır. Kitabın özüne dokunmadan çeşitli eklemeler ve çeşitli değişikler yapmıştır. “Mağara Metaforu”

I. Gözden Geçirme Tanrı Var mı? Rasyonel Teizm : (Anselm): Tanrının var olduğunu, ontolojik argüman ile kanıtlayabiliriz: İrrasyonel Teizm: Akla-Düşünceye rağmen (Tanrıya) inanmak. Arasyonel Teizm : Tanrının var olduğunu kanıtlayamayız, ikna edici/kuvvetli deliller bulunmamaktadır; ancak, Tanrıya inanmak için, pragmatik nedenler temin edebiliriz. II. Çeşitli Nedenler Tanrının var olduğu üzerinde düşünürken, yanlış yönlendirilmiş bir şekilde şu veya bu yönde yol katediyoruz diye düşünmüş olabilirsiniz. En yüksek bir varlığın mevcut olduğuna, kuvvetli argümanlarla bu sonuca zorlandıkları için, az sayıda insan inanmaktadır. Pek çok kimse için, Tanrı’ya inanmak, dinî davranışın parçası olarak, sonunda aldatılmayacağınıza güvenerek, kendinizi riske atmaktır. Her hâl ve şartta,Pascal’ın görüşü şu: “Kim Hristiyanları inançları için rasyonel nedenler verememekle kınayacaktır? Onlar gibi bir dini yerine getirenler mi, dinleri için, rasyonel nedenler veremiyorlar? İspat etmeye kalkışmanın, b

Tanrını n varolduğuna ilişkin olarak ontolojik argümanı ele almıştık. Eğer bu görüş tutarlı ve yeterli ise, Akılcı-Teist oluyor, yani, Tanrının var olduğu inancını taşımak ve bunu sürdürmek için “haklı nedenler” olduğu görüşünü benimsiyoruz demektir. Bugünse, Teizmi n tutarsız olduğunu, çünkü bir tezadı da beraberinde taşıdığını iddia eden, Atheism argümanını ele alacağız. Eğer bu görüş tutarlı çıkarsa, Teizm için kalacak yegâne alternatif, ‘irrasyonel teizm’: yani, Tanrını n varolduğuna, Ateizmi destekleyen haklı nedenlere rağmen inanmak olacaktır. 1. Çelişkiler İnandığınız şeyi destekleyen iyi bir argümanınızın olmaması, insanı rahatsız edicidir, ama, böyle durumlarla sık sık bir araya geliriz. Bazen inançlarımız sadece öyle arzu ettiğimiz için, kendi kendimize inandığımız bir düşünceden ibarettir; şu veya bu yönde ikna edici bir kanıt olmayınca, yalnız en iyi tahmini yapmaya çalışırız. Bu gibi durumlar içinde, alışması daha güç olanı, inandığınıza karşı, ikna edici bir görüşün o